Poprawne przygotowanie grafiki na koszulkę to spore wyzwanie dla początkującego projektanta. Ogólna wiedza na temat obsługi programów nie wystarczy do właściwego przeniesienia wzoru na materiał. Już przy pierwszym kontakcie z drukarnią zostaniesz zasypany masą pytań związanych z technologią druku. Podstawowych metod znakowania odzieży jest kilka – sitodruk, termotransfer, sublimacja, druk cyfrowy (DTG). Każda z nich ma inne wymagania dotyczące przygotowania grafiki oraz akceptowanego formatu pliku. Jeśli chcesz zaoszczędzić na ewentualnej dopłacie za adaptację swojego wzoru, skorzystaj z naszych porad 🙂

Do prawidłowego wykonania nadruku potrzebna jest wiedza związaną z procesami produkcyjnymi. Jest ona konieczna już na poziomie tworzenia projektu, który powinien uwzględniać możliwości i ograniczenia wybranej techniki druku. Od czego zacząć?

   

Wybór techniki nadruku na koszulce

Metodę znakowania dobiera się na podstawie kilku wytycznych. Zapyta o nie pracownik drukarni, w której będziesz realizować zlecenie.  Bądź przygotowany aby, określić:

• materiał odzieży (np. poliester, bawełna) oraz rodzaj koszulek ( np. polo, long-sleeve), na których chcesz stworzyć nadruki. Jest to bardzo ważne pytanie, ponieważ nie wszystkie techniki da się zrealizować np. na bawełnie.
• kolory zamawianej odzieży. 
• nakłady (dobrze od razu określić ilu sztuk koszulek będziesz potrzebować. Niektóre techniki np. sitodruk są opłacalne przy większych nakładach, inne np. DTG polecane są przy pojedynczych sztukach).

 

Kiedy zebrałeś te informacje, wraca pytanie, który rodzaj znakowania wybrać?

Opiszę kilka najpopularniejszych technik druku. Zacznę od tych nisko nakładowych. Dzięki temu zestawieniu powinieneś dowiedzieć się,  której techniki użyć i w jaki sposób przygotować projekt.

 

TERMOTRANSFER – FOLIA FLEX / FLOCK

Technika nadruku, którą wykonasz już od 1 sztuki. Możesz jej użyć do zamówienia próbnego egzemplarza, aby sprawdzić, jak projekty prezentują się w rzeczywistości (i przy tym nie zapłacisz fortuny ).
Do wyboru masz gładką folię FLEX lub FLOCK charakteryzujący się meszkową strukturą. 

Termotransfer (czyli sposób aplikowania folii flex i flock) umożliwia drukowanie na odzieży bawełnianej oraz wykonanej z poliestru (np. sportowej), w każdym kolorze.

Przy połączeniu odzieży poliestrowej i folii flex należy pamiętać o użyciu specjalnej folii z blockerem. Choć jest droższa od tradycyjnego materiału, zapobiega mieszaniu się koloru folii z kolorem odzieży (tzw. migracji barwnika).

Projekty pod druk foliami flex i flock powinny być możliwie proste – wynika to z kilku ograniczeń technicznych. Elementy grafiki wycinane są na ploterze, następnie ręcznie „wybierane” i wgrzewane na prasie termotransferowej. Świetnie nadają się do tego napisy,  logotypy, sygnety graficzne o pełnych kolorach.

W przypadku folii flex/flock im mniej kolorów tym lepiej. Drukarnia może doliczyć dodatkowe koszty,  jeśli projekt będzie skomplikowany. Związane jest to z procesem produkcyjnym (każdy kolor wycinany jest z innej folii, elementy trzeba ze sobą ręcznie łączyć).

Należy pamiętać, że technika nie daje możliwości drukowania ceni, przejść tonalnych, rastrów, bardzo małych linii czy punktów.

Jak powinien być przygotowany projekt pod nadruk folią flex i flock?

a) format pliku

• Wektorowy – każdy element wycinany jest na ploterze tnącym, tutaj nie ma wyjątków.

b) kolory

• Dobierane są na podstawie wzorników folii flex i flock (zapytaj o nie w drukarni, w której planujesz realizować swój projekt).

c) minimalne wielkości elementów (punktu, grubość linii)

• Każda drukarnia może mieć inne wymagania (zapoznaj się z nimi przed przystąpieniem do projektowania). Wielkość punktu przy folii flex może się wahać w granicach 0,7 – 1,5mm. Przy folii flock, ze względu na jej grubość te wartości będą nieco większe.

d) poziom skomplikowania

• Technika daje możliwość drukowania elementów w pełnych kolorach, bez przejść tonalnych, światłocieni, rastrów.

e) wielkość nadruku

• To również zależy od drukarni i jej możliwości technicznych. 
  Maksymalny rozmiar określa szerokość plotera tnącego oraz prasy, na której pojedynczy nadruk jest aplikowany. Jeśli projekt na to pozwala, można go podzielić na części i wgrzewać kilka razy. Należy pamiętać, że będzie to dodatkowy koszt i nie każda drukarnia podejmie się takiego wyzwania.

TRWAŁOŚĆ DRUKU w skali 1-10: 7

   

SUBLIMACJA

Sublimacja świetnie sprawdza się przy znakowaniu odzieży sportowej. Nadruk, w przeciwieństwie do folii, jest niewyczuwalny, wtopiony w struktury materiału. Dzięki temu odzież zachowuje swoje właściwości oddychające oraz nie krępuje.

To nie jedyna zaleta sublimacji. Jej główny atut to możliwość druku multi-kolorowych, bardzo skomplikowanych projektów. Do tego dochodzi trwałość – większość drukarni określi ją jako niezniszczalną 🙂 Koszulki można prać w wysokich temperaturach, rozciągać, gnieść.  Prędzej uszkodzisz samą strukturę odzieży niż zaaplikowany na nią nadruk.

Czy sublimacja to technika idealna? Niekoniecznie. Za super jakością nadruku kryje się sporo ograniczeń technicznych.

Przede wszystkim materiał – najlepiej, żeby był to POLIESTER w kolorze BIAŁYM. Teoretycznie można używać techniki przy innych kolorach odzieży. Należy pamiętać jednak, że kolor materiału wymiesza się z kolorami projektu (np. niebieski napis na żółtej koszulce stworzy zielonkawy odcień).

Dobrym rozwiązaniem jest użycie sublimacji do czarnych nadruków na kolorowych ubraniach. Takie projekty możemy przenosić bez najmniejszych obaw, ponieważ nadruki będą tak samo widoczne na różnych materiałach.

Techniki sublimacji nie poleca się do grafik na czarnych koszulkach (nadruk w tym przypadku będzie niewidoczny).

Jednym z największych ograniczeń sublimacji jest fakt, że nie można używać jej do odzieży bawełnianej (nadruk nie wiąże się z materiałem). Jednakże na rynku odzieży reklamowej pojawiło się kilka produktów przeznaczonych specjalnie do znakowania tą techniką. Ich skład jest specjalną mieszanką poliestru i bawełny, a sama struktura odzieży przypomina wykonanie z materiału naturalnego. Fajne rozwiązanie, jednak wciąż należy pamiętać o kolorze materiału.

Druk sublimacyjny daje duże możliwości dla grafika, ponieważ projekty mogą być maksymalnie skomplikowane 🙂 Przy użyciu techniki sublimacji nie straszne są przejścia tonalne, cenie, ilość kolorów w projekcie jest wręcz nieograniczona (druk z CMYK). Wszystkie te elementy nie mają wpływu na cenę nadruku, dlatego podczas projektowania możemy puścić wodzę fantazji.

Cena sublimacji będzie zależna od wielkości znakowania. Nadruk można wykonać w sposób standardowy znakując „punktowo”, np. na plecach, rękawie, czy korpusie koszulki. Taką formę  możemy zamówić już dla 1 sztuki.

Istnieje możliwość druku fullprint (barwienie całej powierzchni koszulki czy bluzy). Sublimację fullprint wykonuje się na dwa sposoby:

• Na gotowej odzieży – druk jest nieprecyzyjny, trudno przygotować projekt tak, aby idealnie spasować wszystkie elementy. Do tego dochodzą inne niedociągnięcia np. przy szwach czy pod pachami, mogą zostać niezadrukowane miejsca. W skrócie, nie polecamy takiego rozwiązania.
• Na wykrojach – materiał najpierw jest zadrukowany, następnie dokładnie zszywany. Otrzymujemy produkt bez wyżej wymienionych braków. Przy tym sposobie łatwiej jest ułożyć elementy na projekcie np. imiona na rękawach czy logo na piersi. Zdecydowanie polecamy. 🙂

Jak powinien być przygotowany projekt pod nadruk sublimacyjny?

a) format pliku

• Najczęściej w formie bitmapy. Dokładny formaty określi drukarnia, w której zamówisz znakowanie. Projekty polecamy zapisać w *.tiff, gdzie możemy zachować właściwą przestrzeń kolorów oraz przeźroczystości.

b) kolory

• Właściwie nie ma ograniczeń. Druk w przestrzeni CMYK, w części drukarni można określić kolory w skali PANTONE.

c) minimalne wielkości elementów (punktu, grubość linii)

• Nie ma ograniczeń, jednak należy brać pod uwagę, charakterystyczne dla tej techniki rozmycie/smużenie. Nadruki nie będą miały tak ostrych krawędzi, jak cięte na ploterze (np. termotransfer). Rozmazanie grafiki ostatecznie zależy od materiału, jego struktury oraz składu na jakim będzie aplikowany nadruk

d) możliwości projektu

• Technika daje możliwość drukowania skomplikowanych projektów z ciekawymi efektami, cieniami, kolorami. Należy pamiętać, że kolor BIAŁY nie jest możliwy do wydrukowania z CMYKA i jeśli występuje w projekcie to powinien wynikać z koloru materiału koszulki. 

e) wielkość nadruku

• W zależności od drukarni i formy zamawianego produktu. Najczęściej przy nadrukach punktowych, maksymalny format druku to A3. 

TRWAŁOŚĆ DRUKU w skali 1-10: 10

   

SUBLI-FLOCK

Technika subli-flock stanowi mix sublimacji i cięcia ploterowego. Tego rodzaju nadruku użyjemy przy niewielkich nakładach (od 1 sztuki), w momencie, gdy :

• skomplikowanie projektu, uniemożliwia wykonanie go folią flex.
• zależy nam, żeby koszulka czy bluza była bawełniana.

Proces produkcji, podobnie jak połączenie obu technik, polega na wykonaniu zadruku specjalnej folii, która następnie jest nacinana ploterem. Niestety, nie jest to technika idealna. Do projektu często wymagane jest dodanie „obrysu”, który umożliwi bezpieczne wcięcie grafiki, bez obawy o jej naruszenie.

Nadruk sprawia wrażenie dość „ciężkiego”, tło grafiki jest częścią folii. Ta jest stosunkowo gruba, swoją formą przypomina gładki meszek. Tworzy na koszulce zwartą, zamkniętą płaszczyznę. Folia nie przepuszcza powietrza, przez co, koszulki z większymi nadrukami, mogą być uciążliwe w użytkowaniu. W związku z tym, odradzam wykonywania nadruków na odzieży przeznaczonej do sportu czy cienkich t-shirtach. Na bluzach czy kurtkach nadruk sprawuje się świetnie 🙂

Technikę warto wykorzystać przy znakowaniu w formie niewielkich sygnetów, herbów, logotypów (nadruki na czapkach, na piersi koszulki). Struktura nadruku fajnie wygląda na odzieży polarowej. Folia komponuje się z materiałem bluzy.

Jak powinien być przygotowany projekt pod nadruk subliflock?

a) format pliku

• wektorowy – ze względu na konieczność dodania linii cięcia ploterem, plik z projektem powinien być zapisany w formacie wektorowym. Sama grafika może pozostać bitmapą.

b) kolory

• full-kolor, druk w przestrzeni CMYK

c) minimalne wielkości elementów (punktu, grubość linii)

• nie ma ograniczeń, jednak należy brać pod uwagę delikatne smużenie przy „meszkowej” strukturze folii

d) poziom skomplikowania

• technika daje możliwość drukowania skomplikowanych projektów z wszelakimi efektami, cieniami, kolorami. Należy pamiętać, że do projektu trzeba dodać obrys ( co może mieć wpływ na ostateczny wygląd grafiki) oraz linię cięcia ploterowego.

e) wielkość nadruku

• w zależności od drukarni. Często spotykany format to A3. 

TRWAŁOŚĆ DRUKU w skali 1-10: 7

  

Druk bezpośredni – DTG

Druk cyfrowy, zwany również drukiem bezpośrednim. Metoda teoretycznie prosta do realizacji. Polega na wykonaniu nadruku bezpośrednio na materiale. Koszulka ląduje w drukarce, ta aplikuje na nią tusz. Niestety nie jest to tak łatwe jak się wydaje.

Druk bezpośredni jest świetnym rozwiązaniem dla wymagających projektów. Podobnie jak sublimacja umożliwia przełożenie bitmapy o maksymalnym skomplikowaniu. Duży plus tej metody – nadruki możemy wykonać na odzieży bawełnianej.

Możliwe jest również znakowanie poliestru czy mieszanek, jednak większość drukarni się tego nie podejmuje. W tym przypadku łatwo o uszkodzenie nadruku, do tego jest on mniej trwały niż na odzieży bawełnianej. Tutaj sprawa wygląda odwrotnie jak w sublimacji – DTG lubi się z bawełną 🙂

Druk umożliwia znakowanie od 1 sztuki. Koszt zależy od wielkości nadruku. Tutaj możemy się spotkać z formatami od A5, przez A3 po A2. DTG daje możliwość znakowania czarnej i kolorowej odzieży. Jednak przy kolorowych tkaninach musimy liczyć się z koniecznością wykonania poddruku, który generuje dodatkowe koszty.

Brzmi idealnie, ale czy DTG jest najlepszym rozwiązaniem? W praktyce szybko przekonasz się, że nie zawsze. Dużym minusem tej techniki są aspekty użytkowe koszulek. Nadruki DTG mają niską odporność na pranie, szybko się zużywają. Druk bezpośredni, nie daje również możliwości znakowania mniej dostępnych miejsc (rękawy, nadruki na koszulkach polo, kurtkach).

Idealnie za to nada się jako druk egzemplarzy testowych do sesji zdjęciowej czy koszulek na jednorazowe imprezy. Cena jednostkowa przy niewielkim nakładzie jest do zaakceptowania. Przy zamówieniu większych ilości może okazać się nieopłacalnym rozwiązaniem. Warto wtedy zainwestować w inne możliwe techniki druku, np.sitodruk.

Jak powinien być przygotowany projekt pod nadruk bezpośredni?

a) format pliku

• bitmapa w rozdzielczości minimum 200 dpi w skali 1:1 (zalecane 300 dpi). Projekty polecamy zapisać w *.tiff, gdzie możemy zachować właściwą przestrzeń kolorów oraz przeźroczystości.

b) kolory

• full-kolor, druk w przestrzeni CMYK

c) minimalne wielkości elementów (punktu, grubość linii)

• nie ma ograniczeń, jednak należy brać pod uwagę znakowany materiał, jego strukturę która może mieć wpływ na ostrość wydruku.

d) poziom skomplikowania

• projekty mogą być maksymalnie skomplikowane, cienie i przejścia tonalne nie stanowią problemu.

e) wielkość nadruku

• w zależności od drukarni, często spotykane formaty to A5 do A2. Należy pamiętać, że wielkość nadruku ma wpływ na cenę znakowania.

TRWAŁOŚĆ DRUKU w skali 1-10: 4

   

LASER DARK NO-CUT

Laser dark no-cut to stosunkowo nowa technika, daje możliwości podobne do znakowania metodą DTG. Proces produkcji jest bardziej skomplikowany od nadruku bezpośredniego. Grafikę drukuje się na specjalnych arkuszach, w które następnie wgrzewa się klej. Dopiero następny krok to aplikowanie nadruku na materiał.

Druk ten daje możliwość wykonywania dość skomplikowanych projektów w pełnej gamie kolorów. Nie ma problemu z aplikacją na bawełnę kolorową, jak i odzież poliestrową co daje przewagę nad DTG.

Możliwe jest znakowanie grafiki w miejscach mniej dostępnych (czapkach, kurtkach, koszulach, nadrukach na rękawach czy piersi). Technika no-cut świetnie sprawdza się przy nadruku autorskiej metki z opisem, czy rozmiarami.

W praktyce trzeba uważać z nadrukami o pełniejszej apli*. Te są podatne na uszkodzenia oraz mogą pękać. Zaleca się wybranie projektów, które „oddychają”. Przykładem może być użycie rastra jak na zdjęciu poniżej,  co znacznie wpływa na trwałość nadruku.

*apla to jednolita, jednobarwna zadrukowana płaszczyzna.

Nadruk można wykonać już od 1 sztuki. Tak więc jeśli potrzebujesz wykonać projekt:

• wielokolorowy

• składający się z małych elementów

• gdzie miejsca znakowania dyskwalifikują inne metody

• nakłady są niewielkie

Ta technika jest idealnym rozwiązaniem dla Ciebie. 

Jak powinien być przygotowany projekt pod nadruk NO-CUT?

a) format pliku

• bitmapa (300dpi w skali 1:1), bez tła (format pliku *.tiff lub *.pdf). Możliwy druk projektów wektorowych.

b) kolory

• full-kolor, druk w przestrzeni CMYK

c) minimalne wielkości elementów (punktu, grubość linii)

• minimalna wielkość punktu – 0,7mm, minimalna grubość linii ciągłej -0,5mm. Należy Unikać projektów o dużej powierzchni druku z tłem. Te są podatne na uszkodzenia. W taki wypadku w projekcie warto zastosować raster.

d) poziom skomplikowania

• projekty mogą być stosunkowo skomplikowane. Przejścia tonalne nie stanowią problemu.

e) wielkość nadruku

• w zależności od drukarni najczęściej od formatu A5 do A3. Należy pamiętać, że wielkość nadruku ma wpływ na cenę znakowania.

TRWAŁOŚĆ NADRUKU w skali 1-10: 6

   

SITODRUK

Koszulkę z sitodrukiem miał na sobie praktycznie każdy z nas. Sita używają zarówno największe sieciówki, jak i  autorskie marki odzieżowe. Nie bez przyczyny.  Jest to technika z długą tradycją, dająca ogromne możliwości projektowe. Największą zaletą sitodruku jest fakt, że to najtrwalsza i najkorzystniejsza metoda znakowania odzieży przy produkcji masowej. 

Sitodruk daje duże możliwości techniczne, związane z przeniesieniem swojej grafiki. Nie straszne mu skomplikowane projekty, minimalne wielkości punktu mogą sięgać 0,4mm.

Druk może być wielokolorowy, lecz tutaj trzeba brać pod uwagę koszty – ilość użytych kolorów ma wpływ na cenę znakowania.  Te natomiast określamy w skali PANTONE, przez co możemy uzyskać bardzo nasycone, głębokie barwy oraz efekty specjalne takie jak odblask, neon czy metaliczny połysk.

Nadruk sitodrukiem jest bardzo trwały, rozciąga się razem z materiałem. Można go aplikować w sposób bezpośredni oraz pośredni (tzw. sito-transfery), dzięki czemu możemy znakować mniej dostępne miejsca (rękawki, czapki czy spodnie). Wielkość grafiki zależy od możliwości technicznych drukarni. Sitodrukiem często drukuje się metki, w zastępstwie wszywek żakardowych.

Kolejna duża zaleta to możliwość znakowania większości dostępnych materiałów, od bawełny przez poliester . Kolory odzieży nie stanowią problemu co ma miejsce przy innych technikach.

Czym jest właściwie sitodruk?

Jest to metoda znakowania specjalnymi farbami odzieżowymi. Najkosztowniejszym etapem produkcji jest jej wcześniejsze przygotowanie. Proces ten składa się między innymi na przygotowaniu i naświetleniu matryc. Musisz wiedzieć, że dla każdego koloru w projekcie przygotowuje się osobną matrycę. Dlatego w przypadku techniki sitodruku – im więcej kolorów, tym większe koszty. W późniejszych etapach przygotowań następuje dobór odpowiednich mieszanek farb. Następnie „malowanie” odzieży przy pomocy  automatycznych lub ręcznych maszyn i na końcu – suszenie. Sporo tego, prawda?

Dlatego też, minimalne ilości zamawianych nadruków często zaczynają się od 10 sztuk (gdzie próg opłacalności w stosunku do innych technik rozpoczyna się przy 50-100 szt.). Zwyczajnie dla wykonania jednego nadruku nie opłaca się przygotowywać całej produkcji. Oczywiście są wyjątki. Po pokryciu kosztów przygotowania, część drukarni zgodzi się na realizację jednej koszulki z nadrukiem, jednak jest to kwestia indywidualnego dogadania.

Do jakich nadruków nadaje się sitodruk?

Praktycznie każdy rodzaj projektu – od prostych napisów w pełnych kolorach po fotorealistyczne manipulacje czy zdjęcia.

Bardziej skomplikowane projekty można poddać tzw. separacji kolorów –procesie, który omówimy w kolejnych wpisach. Jest to dość trudny temat, lepiej samemu się za to nie zabierać, a pracę zlecić grafikowi z drukarni. Ten mając praktyczne doświadczenie przygotuje projekt multi-kolorowy w taki sposób, aby ograniczyć ilość użytych kolorów (matryc), przy zachowaniu jak najwyższej jakości wydruku.  

O czym należy pamiętać przy przygotowaniu projektu pod sitodruk?

Najczęściej akceptowanym formaty plików są wektory (łatwe do skalowania i edycji). Każdy kolor powinien być zapisany jako osobny obiekt/ krzywa (do naświetlenia odpowiedniej matrycy) a barwa określona w skali PANTONE.

Sitodruk nie wyklucza to bitmapy. Bardzo duża część projektów uniemożliwia przygotowanie w wektorach np. ze względu na użyte efekty. Obraz rastrowy również można przekazać do znakowania, jeśli taki format akceptuje dana drukarnia. Przy jednokolorowym projekcie nie powinno być większego kłopotu (bitmapa 300dpi,  skala 1:1, 100% czerni). Projekty składające się z kilku barw, mogą stanowić większe wyzwanie dla projektanta. Drukarnie mają różne standardy i wytyczne dotyczące właściwego przygotowania grafiki (np. wielkości punktu, rastra, formatu zapisu plików czy przygotowania opisów). Warto się z nimi zapoznać przed przystąpieniem do pracy.

Jak powinien być przygotowany projekt pod SITODRUK?

a) format pliku

• wektorowy,  każdy kolor na osobnej warstwie.
• bitmapy (300dpi w skali 1:1). Wielokolorowe bitmapy należy przygotować i opisać w specjalny sposób – każda drukarnia może mieć inne wytyczne.

b) kolory

• maksymalna ilość kolorów może zależeć od drukarni. Możliwy wydruk full-kolor, tutaj należy przeprowadzić tzw. separację. Tę najlepiej zlecić grafikowi pracującemu w danej drukarni.

• barwy określamy w skali PANTONE (możliwe efekty specjalne przy użyciu farb neonowych czy metalicznych)

c) minimalne wielkości elementów (punktu, grubość linii)

• minimalna wielkość punktu – 0,4mm – 0,7mm w zależności od tego czy punkt jest nadrukowany bezpośrednio na materiał czy wychodzi z apli. Należy brać pod uwagę materiał i jego fakturę, która może mieć wpływ na rozmazanie punktu (np. bluzy o wyższej gramaturze czy pikowane koszulki polo).

d) poziom skomplikowania

• projekty mogą być stosunkowo skomplikowane. Najtrudniejsze można poddać procesowi separacji kolorystycznej która umożliwi przełożenie wzorów na odpowiednie formaty do druku. Jak wyżej, tę czynność warto zlecić grafikowi z drukarni w której znakujemy.

e) wielkość nadruku

• w zależności od drukarni – od A4 przez A2 do wielkiego formatu.
• arkusze sito-transferów najczęściej od A4 do A3.

TRWAŁOŚĆ DRUKU w skali 1-10: 9

 

PODSUMOWANIE

ZALETY I WADY WYBRANYCH TECHNIK DRUKU

Folia FLEX-FLOCK

+ druk od 1 sztuki
+ niewielkie koszty
+ każdy kolor i większość rodzajów materiału
+ stosunkowo duża trwałość druku

– nie każdy projekt nadaje się pod druku
– ograniczona ilość kolorów do wyboru
– niska opłacalność przy większych nakładach

   

SUBLIMACJA

+ druk od 1 sztuki
+ niewielkie koszty znakowania
+ druk skomplikowanych projektów
+ znakowanie full-print
+ nadruk w strukturze materiału
+ super trwałość

– znakowanie tylko na odzieży poliestrowej lub specjalnej odzieży przygotowanej pod tą technikę druku
– najczęściej tylko BIAŁY materiał (wyjątkiem są kolorowe koszulki pod które należy odpowiednio dobrać projekt)

   

SUBLIFLOCK

+ druk od 1 sztuki
+ nadruk wielokolorowych, skomplikowanych projektów
+ druk na większości materiałów kolorowych (bawełna, poliester, mieszanki)
+ znakowanie trudno dostępnych miejsc czy czapek

– do projektu często trzeba dodać obrys ułatwiający cięcie ploterowe
– nadruki są dość „ciężkie” ze względu na swoją strukturę oraz formę

   

Druk bezpośredni – DTG

+ druk od 1 sztuki
+ możliwość przełożenia wielokolorowych, skomplikowanych projektów, foto-realistycznych zdjęć
+ druk na materiałach kolorowych oraz czarnych

– znakowanie możliwe głównie na odzieży bawełnianej – pojawia się kłopot ze znakowaniem materiałów syntetycznych
– stosunkowo niska trwałość nadruku
– ograniczona powierzchnia miejsc znakowania, najczęściej możliwe są to większe powierzchnie płaskie

   

Laser dark NO-CUT

+ druk od 1 sztuki
+ nadruk wielokolorowych, skomplikowanych projektów
+ druk na większości materiałów kolorowych (bawełna, poliester, mieszanki)
+ znakowanie trudno dostępnych miejsc oraz czapek 

– na kolorowej odzieży poliestrowej kolory nadruku mogą mieszać się z barwą materiału
– podatność na uszkodzenia przy druku dużych, wypełnionych tłem projektów

   

SITODRUK

+ legendarna technika nadruku 🙂
+ trwałość nadruku
+ możliwość przełożenia wielokolorowych, skomplikowanych projektów, foto-realistycznych zdjęć
+ druk na różnych materiałach, kolorowych oraz czarnych
+ duże nasycenie kolorów również z efektami specjalnymi
+ powtarzalność kolorów przy wznowieniu produkcji
+ znakowanie trudno dostępnych miejsc 

– druk od 10 sztuk zamówienia (próg opłacalności w stosunku do innych technik nadruku zaczyna się mniej więcej od 50szt.)
 – ilość kolorów druku ma wpływ na koszty nadruku
 – przy bardziej skomplikowanych projektach drukarnia może doliczyć dodatkowy koszt przygotowania (np. za separację kolorów)

   

 NA KONIEC…

Na rynku istnieje wiele drukarni prześcigających się w technikach znakowania. Każda z nich oferuje szeroki wachlarz usług. Możesz więc bez problemu wdrażać swój plan podboju rynku modowego. Pamiętaj jednak o dobrym przygotowaniu, jeśli chcesz uniknąć nieprzewidzianych dopłat za niewłaściwie zaprojektowane grafiki. Przed przystąpieniem do stworzenia swojego autorskiego wzoru warto uwzględnić ograniczenia, jakie występują przy każdej z oferowanych technik.

Jeśli dopiero zaczynasz przygodę z projektowaniem nadruków odzieżowych, zachęcamy do skorzystania z naszej pomocy. Zespół PERYSKOP.studio posiada kilkuletnie, praktyczne doświadczenie w przygotowaniu projektów pod wymienione (i nie tylko :)) techniki druku.

Masz pytania? Napisz!

---

PERYSKOP.studio

---